กลายเป็นคนดังข้ามคืนในโลกออนไลน์ไปแล้วสำหรับ “ต๊อด-ชาตรี กรวัชรธาดา”
หนุ่มพิการครึ่งตัว แต่หัวใจแกร่ง หลังเรียนจบ จำเป็นต้องหาสถานที่เพื่อฝึกงาน จึงตัดสินใจโพสต์ขึ้นเฟซบุค และมีผู้ใจบุญ สนับสนุนช่วยเหลือด้วยการ แชร์ข้อความดังกล่าวมากมาย จนได้รับการตอบรับเข้า ไป ฝึกงานในบริษัทรถยนตร์ชื่อดังได้สำเร็จ ล่าสุดให้เกียรติ บินตรงจากเชียงใหม่ เดินทางมาให้สัมภาษณ์ ในรายการ “ข่าวเช้า Good Morning Thailand” ช่อง MONO29 (โมโนทเวนตี้ไนน์) ช่วง “เรื่องเด่น ประเด็นดัง” กับผู้ประกาศข่าว “แนน-วรวิตา จันทร์หุ่น” ในฐานะที่บุคคลที่ไม่ย่อท้อ เดินหน้าสาน ฝันของตัวเองได้เป็นผลสำเร็จ และสร้างพลังใจดีๆ ให้กับทุกคน
ปัจจุบันได้สถานที่ฝึกงานเรียบร้อยแล้ว ไม่ทราบว่าเป็นที่ไหนคะ
บริษัทโตโยต้า สาขาเชียงใหม่ครับ ทำในส่วนของการใช้คอมพิวเตอร์กับรถ ซึ่งสาขานี้ พื้นที่ ส่วนใหญ่สะดวกอยู่แล้วครับ บริษัทมีการทำทางลาดให้วีลแชร์สามารถไปได้ทุกส่วนของโรงงาน มีระบบ ในเอื้อต่อบุคคลในทุกกลุ่ม
การที่เราพิการครึ่งท่อน คือเป็นตั้งแต่เกิดเลยหรือเปล่าคะ
ใช่ครับเป็นตั้งแต่เกิด เกิดมาก็มีแค่ครึ่งท่อนแล้วครับ ครอบครัวเรามีพี่-น้อง 5 คน ผมเป็นลูกคน ที่สาม พี่สาว-พี่ชายเสียชีวิตไปแล้ว ตอนนี้ผมก็เหลือน้องชายสองคน เป็นฝาแฝดด้วยเท่ากับว่าผม คือพี่ ใหญ่สุดของบ้านครับ
การที่เราเกิดมาแบบนี้ มันทำให้ชีวิตเรามีอุปสรรคมากกว่าคนอื่นมากน้อยแค่ไหน
ผมไปเรียนกับโรงเรียนรวม ที่ไม่ใช่โรงเรียนเฉพาะทาง ทำให้ผมต้องอยู่กับคนอื่นให้ได้ ต้อง เปลี่ยนแปลง ปรับชีวิตให้เข้ากับคนอื่นให้ได้ มันยากลำบากตรงที่ สถานที่บางทีมันไม่อำนวยกับผม ผมก็จะต้องมีความพยายามขึ้น ต้องลงรถเข็นบ้าง ต้องเอาตัวเองไปเรียนกับเขาให้ได้
เคยมีความรู้สึกท้อแท้ใจไหมคะ
ในวัยเด็กมันก็มีความคิดที่เราเสียใจที่เราเป็นแบบนี้ ท้อที่เราไม่เหมือนคนอื่น เราไม่ได้มองว่า ตัวเราแตกต่าง แต่พอเราเรียนกันมาเรื่อยๆ โตขึ้นมาเรื่อยๆ ก็คิดว่าการที่เรามานั่งคิดว่าเรา ไม่เหมือนคนอื่น ยังไง มันทำให้เราไม่กล้าออกไปเจอโลกภายนอก ผมก็เลยเปลี่ยนความคิดว่าผม จะไม่เอาตัวเองออกไป อยู่คนเดียว แต่จะพยายามพาตัวเองไปเข้าสังคมบ่อยๆ จะไม่มองว่าเราแตกต่าง โดยส่วนตัวผมก็ดูแล ตัวเองได้อยู่แล้ว เราต้องพยายามมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเราเป็น
อะไรคือสิ่งที่ทำให้เราตัดสินใจเป็นนักศึกษาเกี่ยวกับงานช่าง
ส่วนตัวผมขับรถมอเตอร์ไซค์ เป็นรถพิเศษประจำตัวผม ดัดแปลงเครื่องให้เหมาะกับผม เป็น แบบสามล้อข้างหลังเสริมเป็นสองล้อครับ เป็นเกียร์ออโต้สตาร์ทแล้วขับไปได้เลย เราชอบ ซึ่งนั่น คือ จุดเริ่มต้น พอชอบก็อยากรู้ว่ารถมันมีความเป็น-มายังไง อยากเข้าใจกลไก ความเป็นมาของ เครื่องยนต์ มันก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถเรา พอจบมัธยมสามผมก็เลยไปสมัครวิทยาลัยสารพัดช่างเชียงใหม่เลย จนกระทั่งศึกษาถึงปีสุดท้ายก็ต้องหาสถานที่ฝึกงานให้ได้ครับ
แต่ละบริษัทที่เรายื่นคำขอไป เขาให้การตอบรับ หรือปฏิเสธมาว่ายังไงบ้าง
ไม่เชิงว่าเขาปฏิเสธครับ แต่เขาอาจจะมองว่าเราเป็นแบบนี้ จะทำให้เขาได้มากน้อยแค่ไหน บางทีเขาอาจจะกลัวว่าเราทำไปแล้วจะเจอปัญหา เช่นเจอที่สูงเราอาจจะทำไม่ได้ หรือมีข้อ จำกัด ในการทำงาน หรืออาจจะมีผลในเรื่องของความปลอดภัยด้วยครับ
ตอนถูกปฏิเสธ มีท้อใจบ้างไหมคะ
ไม่นะครับ ไหนๆ ผมก็เรียนมาด้านนี้แล้ว ผมก็พยายามที่จะเอาตัวเองออกมา ผมเชื่อว่า จะมีหลายที่ที่เขาต้องการให้โอกาสเรา และมีงานให้เราทำ
ด้วยความที่เราเป็นคนสู้ชีวิตมาตลอด อยากฝากอะไรถึงคนดูท่านอื่นๆ
ผมมองคนที่เขาอยู่ข้างผมเสมอ ผมมองว่าเราเรียนมาด้านนี้ถ้าเราจะต้องไปให้สุด แล้วมอง กลับมาดูคนข้างหลัง คนที่เขาเลี้ยงเรามาคงลำบากเหมือนกัน มันกลับทำให้เราตั้งความฝันว่าถ้าเรามี งานแล้วดูแลตัวเองได้ ก็ทำให้พ่อแม่สบายขึ้นได้ หลังจากนั้นผมก็จะดูแลพวกเขาได้ ดูแลน้องๆ แทนพวกเ ขาได้ คือไม่ได้คิดถึงเพียงแค่ตัวเองคนเดียว แต่คิดถึงคนรอบข้างที่เขาใช้ทั้งชีวิตเพื่อดูแลเรา เราต้องก้าว หน้าไปให้ได้ไกลกว่านี้ เพื่อตอบแทนพวกท่านดูแลพวกเขา จากการหาเลี้ยงชีพของตัวเองให้ได้
แม้จะมาพูดคุยในรายการเพียงแค่สิบนาที แต่เชื่อว่าจะสามารถสร้างพลังใจในการใช้ชีวิตให้กับผู้ชมได้อย่างดี
ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบ
